Młyn motorowy w Bodzanowie został zbudowany w 1922 roku przez Franciszka Rogulskiego, uczestnika walk wojny Polsko – Bolszewickiej 1919-1921r. Młyn był zasilany silnikiem na gaz ssący. Wkraczające do Bodzanowa wojska Rosyjskie przez pomyłkę częściowo uszkodziły budynek młyna ostrzałem z czołgu T-34. Po wojnie w 1945 roku, Młyn wznowił przemiał zboża. Wartość produkcji w 1946 r. wynosiła 50 % wartości przedwojennej. Budynek młyna jest obiektem zabytkowym wpisanym do ewidencji zabytków. Dawny młyn położony jest w sąsiedztwie architektonicznego zabytku, jakim jest zabytkowy, czworoboczny, brukowany rynek wraz z kościołem pochodzącym z przełomu XIV I XV wieku.
Obiekt posiada wartość naukową będąc jednym z nielicznie zachowanych murowanych młynów na terenie Mazowsza. Obiekt ten jest trwale związany z tutejszym krajobrazem kulturowym, będąc materialnym świadectwem przeszłości miasta, które swój rozwój zawdzięczało licznym niegdyś młynom na jego terenie.
Młyn zbudowany z cegły pełnej ceramicznej, nieotynkowany, na rzucie prostokąta, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem, nakrytym dachem naczółkowym, krytym blachą. Otwory okienne zamknięte łukami odcinkowymi. Elewacje dekorowane gzymsem koronującym.
Obiekt wyróżnia się także wysoką wartością artystyczną i naukową. Zauważalne są interesujące detale – na szynach, na których są posadowione schody w młynie, zauważono wytłoczoną nazwę „Bismarck Hutte nr 13”, co może świadczyć o pochodzeniu elementów konstrukcji młyna z niemieckiej Huty Bismarcka. Na więźbie widoczne są ślady ciesielskie, typowe dla tradycyjnych polskich praktyk budowlanych – na wsiach Mazowsza stosowane były również na początku XX wieku. Na murze widnieją zaś cenne pod względem naukowym zdobienia w cokole budynku.
Po kompleksowym remoncie zabytek stanie się ośrodkiem kultury z salami szkoleniowo konferencyjnymi oraz częścią wystawową i muzealną. Ponadto zarejestrowano tu siedzibę Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego na rzecz Ochrony Dziedzictwa Narodowego, Kultury i Sztuki „Stary Młyn”.